Jak należy obliczać terminy podatkowe?

Terminowość to jedna z podstawowych zasad obowiązujących podatników w kontaktach z administracją podatkową przy składaniu deklaracji, zapłacie podatków, wnoszeniu podań itp. Terminy mogą być określone jako konkretna data albo okres pewnej liczby dni, miesięcy lub lat. Gdy wypadają one w dni wolne od pracy, zyskuje się więcej czasu na realizację obowiązków podatkowych.

(Nie)proste zasady

Terminy podatkowe są formułowane na dwa sposoby: jako określony dzień w roku albo jako kończące się z upływem pewnego okresu.

Zaliczane do pierwszej grupy wskazują dzień, przed upływem którego należy wywiązać się z danego obowiązku. W ten sposób określa się zasadniczo terminy składania deklaracji i zapłaty podatków, np. deklaracje VAT składa się do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym (miesiącu lub kwartale).

Terminy z drugiej grupy kończą się po upływie pewnej liczby dni, tygodni, miesięcy lub lat. Zasady ich obliczania wynikają z art. 12 § 1-4 Ordynacji podatkowej. Termin określony w dniach upływa o północy ostatniego dnia z wyznaczonej liczby dni. Uwzględnia się dni zarówno robocze, jak i wolne od pracy. Jeżeli początkiem terminu jest jakieś zdarzenie, w wyliczeniach pomija się dzień wystąpienia tego zdarzenia. Termin liczy się od dnia następującego po tym zdarzeniu (przykład 1). Terminy określone w tygodniach mijają z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu. Terminy ustalone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca (przykład 2). Terminy w latach upływają z tym dniem w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było - w dniu poprzedzającym bezpośrednio ten dzień.

Dzień wolny

Zdarza się, że termin upływa w sobotę, niedzielę lub święto będące dniem ustawowo wolnym od pracy. Takimi świętami są m.in. 1 i 11 listopada, 25 i 26 grudnia, 1 i 6 stycznia. W takim przypadku ostatni dzień terminu przesuwa się na pierwszy dzień po dniu lub dniach wolnych. Danej czynności nie trzeba więc realizować przed dniem wolnym. Można ją wykonać - nie narażając się na zarzut spóźnienia - jeszcze pierwszego dnia po przerwie weekendowej lub świątecznej (przykład 3).

Od tej zasady jest jeden wyjątek. Termin wypadający w sobotę, niedzielę lub święto nie przesuwa się na pierwszy dzień roboczy w przypadku składania deklaracji VAT od usług telekomunikacyjnych, nadawczych lub elektronicznych za pośrednictwem systemu MOSS. Podatnicy korzystający z tej procedury przekazują rozliczenia w formie elektronicznej w ciągu 20 dni od upływu okresu rozliczeniowego, czyli do 20. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (odpowiednio do 20 kwietnia, 20 lipca, 20 października, 20 stycznia). Terminy te są nieprzekraczalne. Nie przesuwają się, jeżeli wypadają w sobotę, niedzielę lub święto. Reguła ta dotyczy jednak tylko składania deklaracji za pośrednictwem MOSS. Nie odnosi się do terminu płatności podatku wynikającego z przesłanego w ten sposób rozliczenia.

Zachowany termin

Terminy wnoszenia podań i deklaracji uważa się za zachowane nie tylko w przypadku złożenia przed ich upływem dokumentu w siedzibie organu administracji podatkowej. Inne formy przekazania pisma również mogą odnieść taki sam skutek.

O spóźnieniu nie ma mowy, jeżeli przed upływem terminu pismo zostanie nadane w polskiej placówce Poczty Polskiej S.A. Podanie może być w tym przypadku wysłane w ostatnim dniu terminu, a i tak zostanie potraktowane jako wniesione na czas bez względu na to, kiedy organ podatkowy je otrzyma. Tak samo jest w przypadku nadania pisma w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim UE. Jeżeli natomiast przesyłka zostanie wysłana z kraju spoza UE, to za dzień złożenia podania przyjmuje się dzień otrzymania go przez placówkę Poczty Polskiej S.A.

Termin uważa się za zachowany również wtedy, gdy przed jego upływem pismo zostanie wysłane do organu podatkowego w formie dokumentu elektronicznego, a na potwierdzenie tego faktu otrzyma się urzędowe poświadczenie odbioru (UPO). Pismo można z takim skutkiem złożyć też w ostatnim dniu terminu w polskim konsulacie.

Przykład 1

Podatnik złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych. Organ interpretacyjny wezwał go do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie zostało doręczone podatnikowi 14 września 2016 r. Dnia doręczenia nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu do uzupełnienia wniosku. Termin ten upłynie 21 września 2016 r.

Przykład 2

Obniżone odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej powstałej od 1 stycznia 2016 r. stosuje się, jeżeli dług wynika ze skutecznej autokorekty deklaracji (niedokonanej pod wpływem działań organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej) przedłożonej w ciągu 6 miesięcy od dnia upływu terminu złożenia deklaracji, a jego zapłata nastąpi w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty. Podatnik, który chciałby skorzystać z tej preferencji w przypadku korekty deklaracji VAT-7 za marzec 2016 r., korektę musi złożyć najpóźniej 25 października 2016 r. Termin 6-miesięczny liczy się od 25 kwietnia 2016 r.

Przykład 3

Urząd skarbowy wysłał do podatnika decyzję określającą wysokość podatku VAT. Podatnik ma na wniesienie odwołania 14 dni od dnia jej doręczenia. Decyzja została mu doręczona 10 września 2016 r. Termin wniesienia odwołania upływa 24 września 2016 r. Dzień ten wypada w sobotę. Ostatni dzień, w którym podatnik może złożyć odwołanie, przesuwa się więc na poniedziałek 26 września 2016 r.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.)