Prywatna ekspertyza w sprawie podatkowej

Urząd skarbowy prowadzi wobec mnie postępowanie dotyczące wymiaru podatku dochodowego. W sprawie pojawiła się kwestia sporna co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na remont magazynu. Został powołany biegły, aby ustalić zakres wykonanych prac mających wpływ na klasyfikację podatkową poniesionych wydatków. Nie zgadzam się z jego opinią. Czy mogę przedstawić własną ekspertyzę?

Organ podatkowy może powołać biegłego, w celu wydania opinii, gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne. Stanowi tak art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 749). Powołanie biegłego jest wskazane w przypadku spraw o skomplikowanych stanach faktycznych, przy rozpoznaniu których pojawia się zagadnienie wykraczające poza zakres przeciętnej wiedzy i doświadczenia życiowego, np. z zakresu medycyny, procesów technologicznych, motoryzacji, budownictwa.

Podatnik ma prawo brać udział w przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego, zadawać biegłemu pytania i składać wyjaśnienia.

Taka ekspertyza podlega ocenie jak każdy inny dowód. Podatnik, który nie zgadza się z opinią sporządzoną przez biegłego powołanego przez organ podatkowy, ma prawo przedstawiać swoje zastrzeżenia w formie "kontropinii". Można to zrobić na dwa sposoby. Pierwszy to przedłożenie opinii sporządzonej we własnym zakresie, drugi - zgłoszenie wniosku o powołanie kolejnego biegłego.

Nie ma przeszkód, aby w sprawie podatkowej posiłkować się prywatnymi ekspertyzami. Trzeba jednak pamiętać, że nie mają one waloru opinii biegłego w rozumieniu art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej - nawet jeżeli zostaną sporządzone przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i wiedzę fachową. Traktowane są jako wyjaśnienia popierające stanowisko podatnika (por. wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. akt I GSK 847/08). Rzutuje to na ich ocenę stopnia bezstronności i wiarygodności.

W przypadku gdy są wątpliwości co do trafności konkluzji zawartych w opinii biegłego powołanego przez organ podatkowy, można również złożyć wniosek o powołanie innego biegłego (por. wyrok NSA z dnia 2 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1255/10). Nie wszystkie przedkładane przez podatnika żądania muszą być jednak zaakceptowane. Wynika to z art. 188 Ordynacji podatkowej. Wniosek dowodowy może zostać odrzucony, jeżeli nawiązuje do tezy już stwierdzonej na korzyść podatnika, nie jest związany z rozpatrywanym faktem albo dotyczy okoliczności bez znaczenia dla sprawy.

Na postanowienie w sprawie odmowy przeprowadzenia dowodu nie przysługuje żaden samoistny środek zaskarżenia. Nie można złożyć na nie zażalenia ani skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Kwestię tę można natomiast podnieść w odwołaniu od decyzji kończącej postępowanie w pierwszej instancji. Jeżeli podatnik uważa, że poprzez pominięcie zgłoszonych przez niego dowodów urzędnicy nie zebrali kompletnego materiału dowodowego, może to zgłosić jako zarzut ustalenia nieprawidłowego stanu faktycznego.