Zaświadczenie o zobowiązaniach podatkowych spadkodawcy

Zmarł mój ojciec. Jestem jego jedynym spadkobiercą. W jaki sposób mogę dowiedzieć się, czy miał zaległości podatkowe, a jeżeli je posiadał - ile wynoszą?

Potencjalny spadkobierca może uzyskać zaświadczenie o wysokości zobowiązań spadkodawcy (ZAS-S).

Urząd skarbowy wystawia zaświadczenie o znanych mu zobowiązaniach spadkodawcy na wniosek osoby, która uprawdopodobni, że może być spadkobiercą. Wnioskodawca może wykazać ten fakt, przedstawiając np. testament. W zaświadczeniu podaje się wysokość zobowiązań spadkodawcy wymienionych w art. 98 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Są to m.in. zobowiązania podatkowe, zaległości podatkowe, pobrane i niewpłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika, opłata prolongacyjna czy koszty upomnienia i koszty postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec spadkodawcy powstałe do dnia otwarcia spadku.

Zaświadczenie o zobowiązaniach spadkodawcy nie stanowi podstawy odpowiedzialności podatkowej spadkobierców. Urząd skarbowy orzeka o zakresie ich odpowiedzialności lub uprawnień w decyzji. Taki tryb określa art. 100 Ordynacji podatkowej. Rozstrzygnięcie zapada na podstawie wydanych wobec spadkodawcy ostatecznych decyzji oraz złożonych przez niego prawidłowych deklaracji i zeznań podatkowych. Jeżeli deklaracja lub zeznanie podatkowe nie zostały złożone albo zawierają błędy, urząd skarbowy, orzekając o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców, jednocześnie ustala lub określa wysokość zobowiązania podatkowego, straty, nadpłaty, zwrotu podatku czy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych.

Spadkobiercy mogą w wyniku decyzji zostać zobligowani do uregulowania nieuiszczonych przez spadkodawcę należności lub otrzymać przysługującą mu nadpłatę lub zwrot podatku. Zobowiązanie wynikające z decyzji należy uregulować w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Przypadające na rzecz spadkodawcy nadpłaty oraz zwroty podatków są natomiast zwracane poszczególnym spadkobiercom proporcjonalnie do ich udziału spadkowego określonego w prawomocnym postanowieniu sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub w zarejestrowanym akcie poświadczenia dziedziczenia złożonym w urzędzie skarbowym.

Spadkobiercy odpowiadają za zobowiązania spadkodawcy zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe. Spadkobierca może: przyjąć spadek wprost i odpowiadać za długi spadkowe bez ograniczenia albo przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza i ponosić odpowiedzialność za długi spadkowe tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku, albo odrzucić spadek i nie odpowiadać za długi spadkowe.

W sprawach następstwa prawnego spadkobierców właściwy jest urząd skarbowy ustalony ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy.