Gazeta Podatkowa nr 30 (1071) z dnia 14.04.2014

Jak długo fiskus może przetrzymać nadpłatę z PIT?

Urząd skarbowy ma 3 miesiące na zwrot nadpłaty wynikającej z rocznego rozliczenia podatku dochodowego. Nie każdy jednak otrzyma w tym czasie pieniądze. Powodów może być kilka: skorygowanie zeznania, niewystąpienie o zwrot kilkuzłotowej nadpłaty, nieuregulowane długi.

Ustawowy termin

Urząd skarbowy powinien zwrócić nadpłatę wynikającą z rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania. Wynika to z art. 77 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Termin zwrotu nadpłaty wylicza się zgodnie z ogólnymi zasadami obliczania terminów podatkowych. Wynika z nich, że termin określony w miesiącach mija z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu. Gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było, kończy się on w ostatnim dniu tego miesiąca. Załóżmy, że podatnik zeznanie za 2013 r. złożył 31 marca 2014 r. – nadpłata powinna być mu zwrócona najpóźniej 30 czerwca 2014 r. (w czerwcu nie ma 31. dnia).

Termin zwrotu nadpłaty przesuwa się jednak, jeżeli zgodnie z opisanymi zasadami upływa on w sobotę, niedzielę lub święto będące dniem ustawowo wolnym od pracy. W takiej sytuacji za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych. Zwrot nadpłaty może być zrealizowany jeszcze pierwszego dnia "roboczego" po przerwie weekendowej lub świątecznej.

Należy jednak pamiętać, że termin zwrotu nadpłaty liczy się od dnia, w którym zeznanie wpłynie do urzędu skarbowego. To ważne, gdy rozliczenie nie jest składane w jego siedzibie, lecz przesyłane listem – w tym także za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A., zostawiane w polskim konsulacie, przedkładane przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej itp.

Zwrot po korekcie

Czas oczekiwania na pieniądze może się wydłużyć, gdy zeznanie zostanie skorygowane przez urzędnika lub podatnika.

Pracownicy urzędu skarbowego mają prawo dokonać korekty rozliczenia w ramach czynności sprawdzających. Mogą poprawić błędy rachunkowe, inne oczywiste omyłki oraz nieprawidłowości wynikające ze sporządzenia zeznania niezgodnie z wymogami formalnymi. Są jednak uprawnieni do dokonania modyfikacji tylko wtedy, gdy w ich wyniku zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, nadpłaty lub straty nie przekracza 1 tys. zł. W tym trybie poprawiane są najczęściej takie uchybienia, jak: wypełnienie nieodpowiednich rubryk, nieprawidłowe zaokrąglenie podstawy opodatkowania lub podatku, niewłaściwe wyliczenie podatku z danej podstawy itp. Po dokonaniu "urzędowej" korekty nadpłata powinna być zwrócona w ciągu 3 miesięcy, licząc od dnia upływu terminu do wniesienia sprzeciwu na takie poprawki. Na jego złożenie podatnik ma natomiast 14 dni od dnia otrzymania uwierzytelnionej kopii skorygowanego zeznania.

Nadpłata niezwrócona w terminie podlega oprocentowaniu.

Termin wypłaty pieniędzy może przesunąć się także wtedy, gdy podatnik sam poprawi błędy w rozliczeniu. Znaczenie ma przy tym to, czy składa się w związku z tym wniosek o stwierdzenie nadpłaty, czy nie. Jeżeli podatnik nanosi zmiany w zeznaniu bez takiego wniosku, termin zwrotu podatku wynosi 3 miesiące od dnia dokonania korekty. Inne zasady obowiązują w przypadku składania wniosku o stwierdzenie nadpłaty, np. w związku z zaniżeniem jej wysokości. Jeżeli urzędnicy nie mają zastrzeżeń do poprawionego rozliczenia, nie jest wszczynane postępowanie podatkowe. W takiej sytuacji nadpłata powinna być podatnikowi zwrócona w ciągu 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanym zeznaniem. Nie nastąpi to jednak wcześniej niż w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia pierwotnego rozliczenia. Jeżeli natomiast korekta budzi zastrzeżenia dochodzi do postępowania podatkowego. Kończy się ono decyzją odmawiającą stwierdzenia nadpłaty albo określającą jej wysokość. Nadpłata stwierdzona w decyzji powinna być zwrócona podatnikowi w ciągu 30 dni od dnia wydania rozstrzygnięcia.

Wstrzymane wypłaty

Nie każdy otrzyma pieniądze. Urzędnicy przed dokonaniem wypłaty sprawdzają stan konta podatnika. Mają obowiązek zaliczyć nadpłatę na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek określonych w decyzji wydanej na podstawie art. 53a Ordynacji podatkowej oraz bieżących zobowiązań po­datkowych. Zwrot pieniędzy następuje dopiero wtedy, gdy podatnik nie ma takich obciążeń (chyba że złoży on wniosek o przeksięgowanie całej lub części przysługującej mu kwoty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych).

Należy jednak zaznaczyć, że urząd skarbowy nie może z urzędu zarachować nadpłaty na zaległość podatkową wynikającą z nieostatecznej decyzji, której nie nadano rygoru natychmiastowej wyko­nalności. Nieostateczne rozs­trzygnięcie nie może być realizowane w żaden sposób i w żadnej formie. Nie ma natomiast przeszkód, aby podatnik złożył wniosek o zaliczenie nadpłaty na sporne kwoty.

Trzeba ponadto pamiętać o trybie zwrotu kilkuzłotowych kwot. Urząd skarbowy jest zobligowany zwrócić każdą nadpłatę – bez względu na jej wysokość. Nadpłata nieprzewyższająca kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, które od 1 lutego 2014 r. wynoszą 11,60 zł, nie jest jednak przekazywana z urzędu, lecz na wniosek. Podatnik musi zawiadomić urząd skarbowy, że chce otrzymać taką kwotę. W przeciwnym razie zostanie ona zaliczona na poczet przyszłych podatków. Zastrzega się oczywiście, że w pierwszej kolejności kwota przysługująca podatnikowi podlega zarachowaniu na zaległości podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę, odsetki od zaliczek oraz bieżące zobowiązania podatkowe.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.)